Yazgı ve İtiraf

Türkiye yapımı “Karanlık Hakkında Öyküler” üçlemesinin ilk iki bölümü (yönetmen bu yaz son bölümü çekmekte olduğu için festivale katılamadı), festivalin en göze çarpan filmleri ve yılın keşfi ödülünün en güçlü adayları. Zeki Demirkubuz, filmlerini yazmak ve yönetmenin yanı sıra kurgu ve yapımcılıklarını da üstleniyor. İtiraf’ta (Türkiye, 2002) görüntü yönetmenliğini de kendisi yapmış. Albert Camus’nün ‘Yabancı’ adlı romanının büyüleyici bir uyarlaması olan Yazgı (Türkiye, 2001), bir noktaya kadar romanı izledikten sonra kendi yoluna gidiyor. Filmlerin en kayda değer özellikleri tam özgüvenle sabır, bilgilerin kırılma noktasına kadar saklanması ve bir çok yönetmen için göz korkutucu olabilecek bir kaynağı temel almaktan çekinmemek. Filmler çürüme ve çöküntünün, karanlığın çekiciliğinin sadeleştirilmiş, klostrofobik incelemeleri… Yazgı’nın ilk görüntülerinden (bütün ışıkların yavaş yavaş kapanışı bir koridorun sonundan izlenir ta ki görüntü yalnızca kahramanın annesinin uzak oda penceresiyle aydınlatılıncaya kadar) İtiraf’taki gökyüzünün gece çekimine kadar bir çok yerde  karanlık, görüntülerle bütünleştirilmiş. Kıskançlık ve yakıcı güvensizliği inceleyen İtiraf’ta yaralı bir geçmişe sahip bir çiftin arasındaki gergin drama kaptırırız kendimizi. Yazgı tıpkı İtiraf gibi,  bilginin yapısına dayanır; bilgiye atılan her bakış mevcut durumu yeni bir düzene sokar. Film görece bir sessizlikle başlar. Tempo, sonunda kesintiye uğrar; kendimizi kulak misafiri olunmuş ve taşıdığı anlamlarla sessizliğin içinde patlayacak olan bir konuşmanın sırtında, öykünün içinde buluruz. Bu iki film, çağdaş hastalıkları olağanüstü biçimlerde incelemektedir. Aynı zamanda nihilizm ve despotizmi sağlam bir özgüvenle olduğu kadar, muzip bir zeka kıvraklığıyla da irdeleyen felsefi yapıtlardır (özellikle Yazgı).

56. Edinburg Uluslararası Film Festivali. 2003.

İngilizce’den çevrilmiştir.